آنگاه که ایمن می شوم از

کلامت

می رویم از

نگاهت

When your voice

Gives me

Confidence

I will grow again by your lovely

eyes.

قراری دیگر با تو داشتم

پنهانم

پشت پیشانیت ،

گره خورده

دیدگانم

بر دهانت

هنوز

ردِپایت

جاریست

بر دستانم

Our promise was something else

I am hidden

Behind Your forehead

And my eyes

Are tied with your look

I still feel your trace

On my hands

 .

هراسان است

ساعت

در شکل هندسی خویش

به قاعده

عقربه ها

بوسه می زنند

زمان ر

ا.....

The clock is alarmed

 By its Geometric shape

And the minute hands

Kiss the rule of

The time

- 14

خود را نمی یابم

عقربه ها

در انحصار زمان ،

زنان و مردانِ خوابیده در پیکر زمین

تراشه های حسرت

در ضیافتِ ترانه ها ،

نگاهی از آه ماه

افتاده

بر آفتاب

 !

I cannot find myself!

The minute hands just for the time

 Like The sleeping men and women

 On the earth

The ribbon of regret

Hospitalized by my songs,

and the moon’s sigh

Has fallen on the sun!

کوچ را از نگاه تو

آغاز کردم

که تکرار طلوعِ جاریست،

و چشمه سارش

شکستنِ بغض های منجمد

Your look made me

 to migrate

To be repeated in sunrise!!

and the springs of it

Caused me broke down and

sobbed

چه میخواهد این طاووس فتنه گر

 این هفت رنگ هفت خط

که هر ساله دل خراب ما را

 به تیغ باد ومرگ برگ می برد

جــــــرس نالـــه از نای هَــــزاران

هـــرس عشق از آغـــــوش شاخه

کشته گان  لشکر مهر تا تا به کی ؟

تا به کی فرش رنگین کردن از دلداده گان ؟

هر یکی  بریده از جان، دوان وز پی یار

میزند بال رقص کنان  ســــوی خاک

شاخه جــدا ؛ برگ جـــدا می نالد

غصه ء درد درختان در زوزهء باد

قصه ء اهل بغل در گوش خزان

آنچه می بینیم هیچ نیست جز درد فراق

چکند این دل بی طاقت ما

چکند باغبان با یتیمی خویش

نکند پای براین خـــــرمن احساس نهیم

نکند از یاد بـــــــریم سوگــــــواریِ باغ

خیز بهرهــــر برگ طـــــــوافی بکنیم

که ضـریح زرین من و تو اینجاست

کعبهء موعود و مکتب مجنون همینجاست

محمود شیربازو اول خزان 1393