شعر "چند کوتاه" از شاعر "سرخوش پارسا"

1
نیوتن اشتباه می کرد !

سیب از جاذبه ی حوا

به زمین افتاده بود


2
نگران ماه نیستم

ستاره ها هر چه چشمک میزنند

راه روشن تر می شود

بیچاره خورشید !

نه ستاره ای می بیند

نه زمینیان چشم دیدنش را دارند



3
ابرو را به قیمت آب می فروشیم

برای چند قطره

چه آبرویی از آب دزدک بردیم



4
نه ماه خواب دارد نه من

هر دو در تاریکی

جستجو می کنیم خواب های خورشیدی را

بیهوده گیست

روشنایی در سرزمین دیگریست

5
از پنجره صبح

صدای پایت را

از حنجره ی مناره ها دوست دارم

گوش کن !

تیک تاک تیک تاک تیک تاک ...


6
گل های پر پر شده

هنوز نفس میکشیدند

گلدان منتظر گلی دیگر بود ...

7
پرده های اتاقم

از من دلتنگترند

پنجره را باز میکنم

قبل از من به کوچه سرکی می کشند


8
آسمان دلتنگ شد

خورشید آتش گرفت

ماه به حوض خانه پناه برد

من به تو ...



9
چوب رختی هایم پشت سرم گفته اند

این هم که همیشه آویزان ماست


10
دقت کردید نوشته کوچه بن بست !

باز ته کوچه را به دقت نگاه میکنید !

باورنمیکنم اینجا آخر خط باشد

صبر میکنم تا اتوبوس خالی شود...